Diaconaal Jongerenproject

Het leven van een padvinder (9 + 10 augustus)

Vrijdagochtend rond 9 uur zijn we vertrokken richting ‘Liwonde National Park’. Er werd ons verteld dat het 2 uurtjes rijden was, uiteindelijk kwamen we na 3,5 uur aan bij ‘Kutchire lodges’. Hier zouden we 1 nachtje gaan slapen. Aangekomen op bestemming dachten we even fijn onze behoeften te gaan doen op een wc die wel kan doortrekken, maar helaas. Weer geen water. We hebben even moeten wachten op onze ‘zware’ lunch, hierna konden we eindelijk op safari. Met zijn alle gingen we in een laadbak richting de rivier. Hier hebben we verspreid over 2 bootjes een bootsafari gedaan. We hebben olifanten, nijlpaarden (de gids vertelde ons ter verduidelijking dat er hippo’s naast de boot waren, waarop een van onze padvinders iets te enthousiast; ‘oh really’ reageerde), krokodillen, antilopen en gnoe’s gezien. We kregen er geen gnoe’g van. Na een vette safari zijn we weer richting de lodges gegaan, hier hebben we genoten van een heerlijk buffet. Heerlijk om even een keer niet zelf te hoeven koken, afwassen en water boilen. De hele avond heerlijk bao gespeeld (typisch Malawiaans spel) en weerwolven rond het kampvuur gespeeld. We sliepen in 3, 4 of 6 persoons kamers, waar we in het donker alleen naar toe mochten gaan met een bewaker. We sliepen namelijk midden in het safaripark. We vragen ons nog steeds af hoe die bewaker ons had kunnen beschermen als we echt werden besprongen door een leeuw. Alle kamers hadden een prachtige outside-view, met gaas in plaats van glas. We konden dus heel goed de dieren buiten horen, wat soms een beetje eng was. Na een heerlijke nacht hebben sommige de wekker erg vroeg gezet om de zonsopgang te bekijken. Helaas was het iets te bewolkt, maar alsnog een gave ervaring, waarbij ook nog wat dieren zijn gespot. Om half 9 stipt stond het ontbijt klaar, was deze keer wel écht heel stevig was. Een compleet Engels ontbijt met rijstepap en pannenkoeken. Na het ontbijt hebben we een village tour gedaan met een gids door een dorpje vlak naast het nationaal park. We hebben indrukwekkende dingen gehoord en gezien. Na nog wat potjes bao en een lunch zijn we met de bus weer vertrokken richting Mulanje. De chauffeur dacht dat het leuk was om een andere route te nemen, langs een leuk dorpje, theevelden en een bekende steen. Wij waren reuze benieuwd naar deze steen. Na 4 uur stofhappen hadden we nog steeds geen steen gezien, waren we nog lang niet thuis en werd het steeds donkerder. Uiteindelijk waren we bij de steen aangekomen. Wat een geweldige steen, wel 1 bij 1 meter groot. En in het donker was er ook niet veel te zien. Uit respect hebben we even deze mooie steen bekeken en foto’s gemaakt (in het donker) en hierna zijn we doorgereden. Uiteindelijk zijn we na ruim 5 uur rijden aangekomen bij onze vertrouwde lodges. Er werd iets gezegd over warm water, dus onze hoop was groot. Een van onze jongens ging fijn de douche uitproberen, bam, de leiding van de muur afgeklapt. Nu hadden we nergens meer water. Ook viel de stroom er nog even af. Rond half 9 konden we eindelijk aan tafel. Achteraf kunnen we heel erg lachen om alles wat er is gebeurd en zijn we nog steeds zo dankbaar dat we hier mogen genieten en hier mogen zijn. Nu gaan, de meesten, gauw naar bed na een vermoeiende dag. Morgen om 6 uur aan het ontbijt, want de opening van de kerk is begint om half 8! Fijne zondag 💋